Αγαπητέ Σπύρο Λυκούδη

Του Στέλιου Παππά

 ΑΥΓΗ 

Αντιγράφω επακριβώς τη διατύπωση από τη συνέντευξή σου στην "Αυγή" της Κυριακής.

"Οι διεθνείς συμβάσεις που υπογράφει η χώρα είναι δεσμευτικές όχι γιατί μας το ζητάει η τρόικα, οι εταίροι ή οποιοσδήποτε άλλος, αλλά γιατί αυτό απαιτεί η διεθνής πραγματικότητα και λειτουργία στον πολιτικά πολιτισμένο κόσμο τα τελευταία 200 χρόνια τουλάχιστον. Προφανώς τα πάντα ανατρέπονται με 'έκτακτες' επαναστατικές συμπεριφορές σε 'έκτακτες' επαναστατικές συνθήκες. Όποιος αναζητεί όμως σήμερα και υπόσχεται τέτοιους προσανατολισμούς, κρίνεται για τη σοβαρότητά του".

Όμως αγαπητέ Σπύρο η χώρα έχει υπογράψει και άλλες διεθνείς συμβάσεις οι οποίες έχουν γίνει κουρελόχαρτο στο πλαίσιο των "μνημονικών" δανειακών συμβάσεων.

Αναφέρομαι στη "Χάρτα δικαιωμάτων", η οποία όπως είναι γνωστό, παρά τις ατέλειες της, ενσωματώθηκε στη Συνθήκη της Λισσαβώνας μετά από αγώνες των κινημάτων και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και περιβάλλεται με την ίδια νομική ισχύ, όπως όλες οι Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θέλω να πιστεύω ότι δεν την έχεις μελετήσει προσεκτικά παρά το ότι διακηρύσσετε τον σταθερό ευρωπαϊκό σας προσανατολισμό.

Για παράδειγμα εκτός των άλλων, αναφέρει στο προοίμιο της.

"Η Ένωση, έχοντας επίγνωση της πνευματικής και ηθικής κληρονομιάς της, εδράζεται στις αδιαίρετες και οικουμενικές αξίες της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, της ελευθερίας της ισότητας και της αλληλεγγύης ερείδεται στις αρχές της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Η Ένωση τοποθετεί τον άνθρωπο στην καρδιά της δράσης της καθιερώνοντας την ιθαγένεια της Ένωσης και δημιουργώντας ένα χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης".

Το ερώτημα λοιπόν στο οποίο πρέπει κάθε ένας να απαντήσει είναι, αν αυτές οι αρχές καταπατούνται ή όχι μέσα από τις δανειακές συμβάσεις των μνημονίων. Φυσικά δεν είναι μόνο αυτές οι γενικές αρχές.

Στο Άρθρο 24. παρ. 2 αναφέρεται: "Σε όλες τις πράξεις που αφορούν στα παιδιά, είτε επιχειρούνται από δημόσιους είτε από ιδιωτικούς οργανισμούς πρωταρχική σημασία δίδεται στο υπέρτατο συμφέρον του παιδιού"...

Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα παιδιά και συνολικότερα στη νεολαία δείχνει ότι υπηρετείται το "υπέρτατο συμφέρον του παιδιού"; Όταν τα παιδιά λιποθυμάνε στα σχολειά και οι νέοι έχουν χάσει το δικαίωμα στο όνειρο;

Στο άρθρο 25. "Η Ένωση αναγνωρίζει και σέβεται το δικαίωμα των ηλικιωμένων προσώπων να διάγουν μια αξιοπρεπή και ανεξάρτητη ζωή".

Η καταβαράθρωση των συντάξεων και η διάλυση του κοινωνικού κράτους ως ένδειξη σεβασμού και αναγνώρισης αυτού του δικαιώματος πρέπει να ερμηνευτεί;

Στο Άρθρο 26. "Η Ένωση αναγνωρίζει και σέβεται το δικαίωμα των ατόμων με ειδικές ανάγκες να επωφελούνται μέτρων που θα τους εξασφαλίσουν την αυτονομία, την κοινωνική και επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή στον κοινωνικό βίο".

Το κλείσιμο ειδικών σχολείων και η κατάργηση δράσεων από έλλειψη χρηματοδότησης είναι εκδήλωση σεβασμού στα δικαιώματα των ατόμων με ειδικές ανάγκες;

Στο Άρθρο 28. "Οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες, ή οι αντίστοιχες οργανώσεις τους, σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο και τις εθνικές νομοθεσίες και πρακτικές έχουν δικαίωμα να διαπραγματεύονται και να συνάπτουν συλλογικές συμβάσεις στα ενδεδειγμένα επίπεδα, καθώς και να προσφεύγουν σε περίπτωση σύγκρουσης συμφερόντων σε συλλογικές δράσεις για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους συμπεριλαμβανομένης και της απεργίας".

Αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα των μνημονίων παραβιάζουν ή όχι αυτά τα δικαιώματα;

Δεν θα ήθελα να επεκταθώ περισσότερο απλά θα συνιστούσα να μελετήσετε πιο προσεκτικά το σύνολο των δικαιωμάτων που σήμερα παραβιάζονται όχι μόνο από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά από τα κοινοτικά εκτελεστικά όργανα τα οποία υποτίθεται ότι είναι εντεταλμένα να τηρούν της ευρωπαϊκές συνθήκες.

Αυτές τις παραβιάσεις τις έχει καταδικάσει το σύνολο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, το ΚΕΑ, η QUE / NGL, τις έχουν καταδικάσει τα εκατομμύρια των λαών της Ευρώπης που βρίσκονται στους δρόμους και τις πλατείες. Όλοι αυτοί ζητούν την κατάργηση τους. Σύμφωνα όμως με την άποψη σου όλοι αυτοί "ελέγχονται για τη σοβαρότητα τους". Αλήθεια θέλω πολύ ειλικρινά να σε ρωτήσω, σε ποια πολιτική ομάδα του ευρωπαϊκού πολιτικού φάσματος εντάσσεστε; Μέχρι αυτή την στιγμή δεν έχω δει την πρόθεση σας να ενταχθείτε στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Αν βέβαια η πρόθεση σας είναι να ενταχθείτε σε κάποια άλλη ομάδα, ασφαλώς είναι δικαίωμα σας αλλά ο λαός πρέπει να γνωρίζει. Αν όμως θέλετε να ενταχθείτε σε άλλη ευρωπαϊκή οικογένεια, δεν είναι δικαίωμα σας είναι να ισχυρίζεστε ότι σύντροφοι που έχουν φύγει από κοντά μας, όπως ο Η. Ηλιού και ο Λ. Κύρκος θα μπορούσε να σας ακολουθήσουν στην απομάκρυνση σας από τις δυνάμεις της πολύχρωμης Ευρωπαϊκής Αριστεράς που σήμερα βρίσκονται στο ΚΕΑ.

Όμως επειδή όλοι παρακολουθούμε την επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται για "έκτακτες συνθήκες", προφάσεις εν αμαρτίες λέω εγώ, για να δικαιολογηθούν οι παραβιάσεις δικαιωμάτων, είναι χρήσιμο να παραθέσουμε αυτούσιο και το ακροτελεύτιο άρθρο της Χάρτας.

Άρθρο 54. "Καμιά από τις διατάξεις του παρόντος Χάρτη δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως συνεπαγόμενη δικαίωμα επίδοσης σε δραστηριότητα ή εκτέλεση πράξης που αποσκοπούν στην κατάλυση δικαιωμάτων ή ελευθεριών που αναγνωρίζονται από τον παρόντα Χάρτη ή σε περιορισμούς δικαιωμάτων και ελευθεριών ευρύτερους από τους προβλεπόμενους σε αυτόν".

Η Χάρτα λοιπόν δεν επιτρέπει καμιά κατάλυση δικαιώματος και σε καμιά περίπτωση.

Δεν θέλω να επεκταθώ σε άλλες διατάξεις της Χάρτας. Θέλω όμως να σου πω, αγαπητέ Σπύρο ότι οι δανειακές συμβάσεις σε καμιά περίπτωση δεν είναι πάνω από τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες. Διότι οι αυτές αποτελούν τον Καταστατικό Χάρτη. Αυτός που σήμερα καταλύεται είναι ο Καταστατικός Χάρτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το δίλημμα που τίθεται λοιπόν δεν είναι αν θα σεβαστούμε ή όχι τις δανειακές συνθήκες, το δίλημμα είναι αν θα υπερασπιστούμε ή όχι τα δικαιώματα που είναι κατοχυρωμένα με τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες και τα Σύνταγμα των Ευρωπαϊκών χωρών και που καταλύονται από τις δανειακές συμβάσεις.