Του Γιώργου Ε. Μουργή
Στην διάρκεια της οχτάμηνης αριστερής διακυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα κάποιες φορές κριτικά υπερβαίνοντας τα εσκαμμένα στο όνομα της σύνθεσης και της ενότητας του κόμματος, ασκήθηκε θεμελιακά σκληρή κριτική για την απομάκρυνση από το πλαίσιο των θέσεων και του προγράμματος μας.
Στο πλαίσιο του γόνιμου και πλουραλιστικού διαλόγου που επιβάλλεται καταστατικά και θεσμικά από τις αρχές της ριζοσπαστικής αριστεράς προβλήθηκαν από όλες τις τάσεις του κόμματος θέσεις και απόψεις που προκάλεσαν λογικές αντιφάσεις και ερωτηματικά στο ευρύ πολιτικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Το τελευταίο διάστημα διαρκούντος ενός πυκνού πολιτικού χρόνου με βάση την ιστορική συγκυρία επιβεβαιώθηκε η πολιτική ωρίμανση του Αλέξη Τσίπρα, ειδικότερα τους τελευταίους δύο μήνες, λαμβάνοντας υπ όψιν την πολιτική διαπραγμάτευση όπως ο ίδιος προσωπικά ανέλαβε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ας αφήσουμε στο περιθώριο τις πολιτικές αστοχίες, που σκόπιμα ή μη μπορούν να συμβάλλουν στην αποδόμηση, του εγχειρήματος της πρώτης φορά Αριστερά.
Πιστεύει κανείς μας οτι ήθελε ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρμηση του να βρεθεί σε αυτή τη θέση, με αυτά τα μέτρα; Η πολιτική στιγμή είναι σε βάρος του Σύριζα..Δεν θέλω να πιστεύω ότι είναι και σε βάρος της αριστεράς. Οφείλουμε όλοι να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων με σοβαρότητα.
Πρόκειται για ένα σκληρό πακέτο μέτρων που επιβλήθηκε με πραξικοπηματικό τρόπο χωρίς την δυνατότητα ευκταίας ή αντίθετα εναλλακτικής λύσης στο τραπέζι των διαβουλεύσεων.
Αν δεν συνοδευτεί δε με την δέσμευση εκ μέρους των πιστωτών για την διαγραφή μέρους του χρέους, ακυρώνει από μόνο του το εγχείρημα της κυβερνώσας αριστεράς και μετατρέπει το στρατηγικό διακύβευμα κάθε συλλογικότητας όπου και όπως αυτή εκφράστηκε, σε μια απλή προσωποποιημένη επιλογή διαπραγμάτευσης. Χρειάζονται άμεσα ισοδύναμα κοινωνικά μέτρα, ανακούφισης, δε που επιβαλεται να παρθούν, οπως ακριβώς προγραμματίζεται μετα την υπογραφή της συμφωνίας.
Διαφορετικά, ακυρώνετε η συντριπτική απόφαση υπέρ του «ΌΧΙ» όπως εκφράστηκε από την λαϊκή βούληση κι αφαιρεί την στήριξη που απολάμβανε μέχρι την τελευταία στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας και η ίδια η κυβέρνηση.
Το πακέτο μέτρων επανεκκινεί όλους τους μηχανισμούς που συνέβαλλαν στην πεντάχρονη σκληρή λιτότητα, στην ανθρωπιστική κρίση- ανθρωποθυσία στο όνομα ενός διεφθαρμένου πολιτικού, μιντιακού και τραπεζικού συστήματος.
Ο στραγγαλισμός και ο ωμός εκβιασμός εκ μέρους των δανειστών είχε κι έχει συγκεκριμένους στόχους. Οι μνημονιακές πολιτικές που αποξήλωθηκαν, στις συνειδήσεις όλων μας δεν μπορούν να συνεχιστούν στον ατελέσφορο δρόμο που χαράζει η νέα συμφωνία ερχόμενη σε ευθεία ρήξη με την κοινωνία, τον λαό και το κίνημα.
Το θυμικό και η αμνησία που προσπάθησαν να οξύνουν και να επιβάλλουν οι παρεμβάσεις φθαρμένων πολιτικών προσώπων που οδήγησαν την χώρα ως εδώ, είχε το αντίθετο αποτέλεσμα. Το παλιό υπηρετικό προσωπικό επανεμφανίστηκε με συνοδοιπόρο το νέο μιντιακό και σε συνεργασία με εξωθεσμικές δήθεν φιλοευρωπαϊκές παρεμβάσεις προσπάθησε να ωραιοποιήσει το σχέδιο ενός μεταπολιτευτικού πολιτικού πραξικοπήματος.
Η στήριξη στον Αλέξη Τσίπρα στην βάση της ρήξης, με γνώμονα το ηθικό, πολιτικό κι αριστερό ιδεολογικό πρόσημο και πλεονέκτημά του είναι επιβεβλημένη.
Αν πρόκειται για μια απλή συνθηκολόγηση που θα δίνει την ευκαιρία στρατηγικά στην προετοιμασία της επόμενης μέρας δίπλα στο πολιτικό κεφάλαιο που κατακτήσαμε με την λαϊκή εμπιστοσύνη πρέπει να σταθμίσουμε τα οφέλη που θα προκύψουν στo μέλλον με τη παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη,πρόδρομος στην ουσία για μια διαφορετική Ευρώπη, τα θεμέλια της οποίας καλειται να χτίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Η στήριξη στον Αλέξη Τσίπρα, εξυπηρετεί το λαϊκό αίσθημα και σηματοδοτεί την παραμονή στην κυβέρνηση όχι σαν αυτοσκοπό ή προσωπική φιλοδοξία καιροσκόπων αλλά σαν συλλογικό υποκείμενο για να επανέλθει η χώρα σε συνθήκες πολιτικής δημοκρατίας, εργασιακής αξιοπρέπειας, οικονομικής δικαιοσύνης και ελπίδας.
Η βούληση της ριζοσπαστικής αριστεράς για το νέο δεν ξεπουλιέται, ούτε εγγράφεται ως υποθήκη στο όνομα του παλιού. Αποτελεί παρακαταθήκη για το μέλλον το δικό μας και της νέας γενιάς.
Η χώρα πρέπει να συνεχίσει την πορεία της απομονώνοντας τα πολιτικά βαρίδια που απογύμνωσε η λαική εντολή, εντός Ευρωπαικής Ένωσης.
Αυτή την λαική εντολή έχει ο Αλέξης Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είμαστε έτοιμοι να πράξουμε όλα αυτά σε μια αποσαθρωμένη Ευρώπη όπου το κυρίαρχο αιτούμενο είναι η μετατροπή ενός λαού, μιας κοινωνίας, μιας χώρας και στο όνομα του ευρώ ενός νεο αποικιακού προτεκτοράτου στο μαλακό γεωπολιτικό υπογάστριο της νότιοανατολικής Ευρώπης; Κι αν είμαστε, πολιτικά κρίνοντας, μπορούμε;
Πρόκειται για έναν ωμό ιστορικά εκβιασμό απο την πρώτη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την διακυβέρνηση. Αυτό τον ωμό εκβιασμό απο το σάπιο πολιτικό εσωτερικό κι εξωτερικό κατεστημένο ο λαός όχι μόνο το απέρριψε αλλά άρχισε να αναγνωρίζει το βάθος της μυντιακής – οικονομικής διαπλοκής και των εντεταλμένων εκπροσώπων της.
Πρέπει να σταθούμε με ευθύνη δίπλα στην επιλογή της ριζοσπαστικής αριστεράς και της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ για να μην εγκαταλειφθεί το διακύβευμα του πολιτικού προγράμματος μας. Δεν εκβιάζεται μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αυτές τις κρίσιμες ώρες αλλά ολόκληρη η χώρα κι ο λαός που έδωσε την δική του ταξική απάντηση στο δημοψήφισμα.
Απο την άλλη οι δυνάμεις και οι σύντροφοι εντός κι εκτός του ΣΥΡΙΖΑ που υιοθετούν και διατυπώνουν μεταφράζοντας ως εντολή ρήξης εκτός ευρωπαϊκής ένωσης ακόμα κι έναντι αυτού του εκβιασμού δεν αποτέλεσε ποτέ προγραμματική επιλογή ή εξαγγελία- δέσμευση του κόμματος.
Όπως ακριβώς ήρθαμε στην εξουσία για να ακυρώσουμε τις αντιμνημονιακές πολιτικές έτσι ακριβώς ποτέ δεν πήραμε εντολή να οδηγηθεί η χώρα εκτός ευρωπαϊκής ζώνης.Το plan b όπως εκφράζεται εντός κι εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας ακόμα και σήμερα θυμίζει τους Αλαβάνους του χθες.
Η ιστορική ευκαιρία είναι στα χέρια μας.Ας την εγγυηθεί ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας για να προετοιμαστούμε και να προετοιμάσουμε την ανατροπή.
Να αποκτήσει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ την αληθινή εξουσία ώστε το όραμα της νέας Ελλάδας αν η Ευρώπη τελικά κρίνει σκόπιμο να παραδώσει το μέλλον μας και το μέλλον της στις τράπεζες και τις αγορές.
Χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς κοινωνικό κράτος, χωρίς δίκαιο φορολογικό σύστημα, χωρίς κοινωνικά ισοδύναμα που θα εγγυούνται την αποκατάσταση της ανθρωπιστικής κρίσης, χωρίς ξήλωμα του μιντιακού κράτους εργολαβίας, χωρίς αποξήλωση κάθε μηχανισμού διαφθοράς και διαπλοκής το στοίχημα δεν θα είναι η αριστερή παρένθεση αλλά ο αυτοεξευτελισμός μας.Ο αυτοεξευτελισμός του αγώνα που δώσαμε χέρι χέρι με τον λαό ενάντια στην φαυλοκρατία, το πελατειακό κράτος, την ηγεμονία των καναλαρχών κι όλου του συστήματος διαπλοκής στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Αν χρειάζεται χρόνο για να κυβερνήσει με αυτό το σχέδιο, τότε πρέπει να είμαστε όλοι μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ κι τον Αλέξη Τσίπρα.Αν χρειάζεται αυτό το σχέδιο για να επαναφέρει την κοινωνία στον δρόμο της κοινωνικής δικαιοσύνης θα είμαστε μαζί του.Αν επιλεγεί αυτό το σχέδιο με σκοπό την τελική ρήξη με το σάπιο ευρωπαικό κατεστημένο εντός κι εκτός της χώρας θα είμαστε μαζί του.
Αν απλά η ιστορία επαναλαμβάνεται με άλλα πρόσωπα, τον ίδιο τρόπο, τους ίδιους σκοπούς τότε δεν οδηγείται μόνο η χώρα στα βράχια αλλά η ελπίδα και η αξιοπρέπεια ολόκληρης της κοινωνίας στον πάτο της θάλασσας. Ας μη το επιτρέψει ο νεώτερος στη πολιτικη ιστορία της χωρας και πρώτος αριστερός πρωθυπουργός
Γιατί ας μη ξεχνάμε, όποιος κατουράει στην θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι!!!
http://toideologio.gr/?p=2566
Στην διάρκεια της οχτάμηνης αριστερής διακυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα κάποιες φορές κριτικά υπερβαίνοντας τα εσκαμμένα στο όνομα της σύνθεσης και της ενότητας του κόμματος, ασκήθηκε θεμελιακά σκληρή κριτική για την απομάκρυνση από το πλαίσιο των θέσεων και του προγράμματος μας.
Στο πλαίσιο του γόνιμου και πλουραλιστικού διαλόγου που επιβάλλεται καταστατικά και θεσμικά από τις αρχές της ριζοσπαστικής αριστεράς προβλήθηκαν από όλες τις τάσεις του κόμματος θέσεις και απόψεις που προκάλεσαν λογικές αντιφάσεις και ερωτηματικά στο ευρύ πολιτικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Το τελευταίο διάστημα διαρκούντος ενός πυκνού πολιτικού χρόνου με βάση την ιστορική συγκυρία επιβεβαιώθηκε η πολιτική ωρίμανση του Αλέξη Τσίπρα, ειδικότερα τους τελευταίους δύο μήνες, λαμβάνοντας υπ όψιν την πολιτική διαπραγμάτευση όπως ο ίδιος προσωπικά ανέλαβε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ας αφήσουμε στο περιθώριο τις πολιτικές αστοχίες, που σκόπιμα ή μη μπορούν να συμβάλλουν στην αποδόμηση, του εγχειρήματος της πρώτης φορά Αριστερά.
Πιστεύει κανείς μας οτι ήθελε ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρμηση του να βρεθεί σε αυτή τη θέση, με αυτά τα μέτρα; Η πολιτική στιγμή είναι σε βάρος του Σύριζα..Δεν θέλω να πιστεύω ότι είναι και σε βάρος της αριστεράς. Οφείλουμε όλοι να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων με σοβαρότητα.
Πρόκειται για ένα σκληρό πακέτο μέτρων που επιβλήθηκε με πραξικοπηματικό τρόπο χωρίς την δυνατότητα ευκταίας ή αντίθετα εναλλακτικής λύσης στο τραπέζι των διαβουλεύσεων.
Αν δεν συνοδευτεί δε με την δέσμευση εκ μέρους των πιστωτών για την διαγραφή μέρους του χρέους, ακυρώνει από μόνο του το εγχείρημα της κυβερνώσας αριστεράς και μετατρέπει το στρατηγικό διακύβευμα κάθε συλλογικότητας όπου και όπως αυτή εκφράστηκε, σε μια απλή προσωποποιημένη επιλογή διαπραγμάτευσης. Χρειάζονται άμεσα ισοδύναμα κοινωνικά μέτρα, ανακούφισης, δε που επιβαλεται να παρθούν, οπως ακριβώς προγραμματίζεται μετα την υπογραφή της συμφωνίας.
Διαφορετικά, ακυρώνετε η συντριπτική απόφαση υπέρ του «ΌΧΙ» όπως εκφράστηκε από την λαϊκή βούληση κι αφαιρεί την στήριξη που απολάμβανε μέχρι την τελευταία στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας και η ίδια η κυβέρνηση.
Το πακέτο μέτρων επανεκκινεί όλους τους μηχανισμούς που συνέβαλλαν στην πεντάχρονη σκληρή λιτότητα, στην ανθρωπιστική κρίση- ανθρωποθυσία στο όνομα ενός διεφθαρμένου πολιτικού, μιντιακού και τραπεζικού συστήματος.
Ο στραγγαλισμός και ο ωμός εκβιασμός εκ μέρους των δανειστών είχε κι έχει συγκεκριμένους στόχους. Οι μνημονιακές πολιτικές που αποξήλωθηκαν, στις συνειδήσεις όλων μας δεν μπορούν να συνεχιστούν στον ατελέσφορο δρόμο που χαράζει η νέα συμφωνία ερχόμενη σε ευθεία ρήξη με την κοινωνία, τον λαό και το κίνημα.
Το θυμικό και η αμνησία που προσπάθησαν να οξύνουν και να επιβάλλουν οι παρεμβάσεις φθαρμένων πολιτικών προσώπων που οδήγησαν την χώρα ως εδώ, είχε το αντίθετο αποτέλεσμα. Το παλιό υπηρετικό προσωπικό επανεμφανίστηκε με συνοδοιπόρο το νέο μιντιακό και σε συνεργασία με εξωθεσμικές δήθεν φιλοευρωπαϊκές παρεμβάσεις προσπάθησε να ωραιοποιήσει το σχέδιο ενός μεταπολιτευτικού πολιτικού πραξικοπήματος.
Η στήριξη στον Αλέξη Τσίπρα στην βάση της ρήξης, με γνώμονα το ηθικό, πολιτικό κι αριστερό ιδεολογικό πρόσημο και πλεονέκτημά του είναι επιβεβλημένη.
Αν πρόκειται για μια απλή συνθηκολόγηση που θα δίνει την ευκαιρία στρατηγικά στην προετοιμασία της επόμενης μέρας δίπλα στο πολιτικό κεφάλαιο που κατακτήσαμε με την λαϊκή εμπιστοσύνη πρέπει να σταθμίσουμε τα οφέλη που θα προκύψουν στo μέλλον με τη παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη,πρόδρομος στην ουσία για μια διαφορετική Ευρώπη, τα θεμέλια της οποίας καλειται να χτίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Η στήριξη στον Αλέξη Τσίπρα, εξυπηρετεί το λαϊκό αίσθημα και σηματοδοτεί την παραμονή στην κυβέρνηση όχι σαν αυτοσκοπό ή προσωπική φιλοδοξία καιροσκόπων αλλά σαν συλλογικό υποκείμενο για να επανέλθει η χώρα σε συνθήκες πολιτικής δημοκρατίας, εργασιακής αξιοπρέπειας, οικονομικής δικαιοσύνης και ελπίδας.
Η βούληση της ριζοσπαστικής αριστεράς για το νέο δεν ξεπουλιέται, ούτε εγγράφεται ως υποθήκη στο όνομα του παλιού. Αποτελεί παρακαταθήκη για το μέλλον το δικό μας και της νέας γενιάς.
Η χώρα πρέπει να συνεχίσει την πορεία της απομονώνοντας τα πολιτικά βαρίδια που απογύμνωσε η λαική εντολή, εντός Ευρωπαικής Ένωσης.
Αυτή την λαική εντολή έχει ο Αλέξης Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είμαστε έτοιμοι να πράξουμε όλα αυτά σε μια αποσαθρωμένη Ευρώπη όπου το κυρίαρχο αιτούμενο είναι η μετατροπή ενός λαού, μιας κοινωνίας, μιας χώρας και στο όνομα του ευρώ ενός νεο αποικιακού προτεκτοράτου στο μαλακό γεωπολιτικό υπογάστριο της νότιοανατολικής Ευρώπης; Κι αν είμαστε, πολιτικά κρίνοντας, μπορούμε;
Πρόκειται για έναν ωμό ιστορικά εκβιασμό απο την πρώτη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την διακυβέρνηση. Αυτό τον ωμό εκβιασμό απο το σάπιο πολιτικό εσωτερικό κι εξωτερικό κατεστημένο ο λαός όχι μόνο το απέρριψε αλλά άρχισε να αναγνωρίζει το βάθος της μυντιακής – οικονομικής διαπλοκής και των εντεταλμένων εκπροσώπων της.
Πρέπει να σταθούμε με ευθύνη δίπλα στην επιλογή της ριζοσπαστικής αριστεράς και της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ για να μην εγκαταλειφθεί το διακύβευμα του πολιτικού προγράμματος μας. Δεν εκβιάζεται μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αυτές τις κρίσιμες ώρες αλλά ολόκληρη η χώρα κι ο λαός που έδωσε την δική του ταξική απάντηση στο δημοψήφισμα.
Απο την άλλη οι δυνάμεις και οι σύντροφοι εντός κι εκτός του ΣΥΡΙΖΑ που υιοθετούν και διατυπώνουν μεταφράζοντας ως εντολή ρήξης εκτός ευρωπαϊκής ένωσης ακόμα κι έναντι αυτού του εκβιασμού δεν αποτέλεσε ποτέ προγραμματική επιλογή ή εξαγγελία- δέσμευση του κόμματος.
Όπως ακριβώς ήρθαμε στην εξουσία για να ακυρώσουμε τις αντιμνημονιακές πολιτικές έτσι ακριβώς ποτέ δεν πήραμε εντολή να οδηγηθεί η χώρα εκτός ευρωπαϊκής ζώνης.Το plan b όπως εκφράζεται εντός κι εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας ακόμα και σήμερα θυμίζει τους Αλαβάνους του χθες.
Η ιστορική ευκαιρία είναι στα χέρια μας.Ας την εγγυηθεί ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας για να προετοιμαστούμε και να προετοιμάσουμε την ανατροπή.
Να αποκτήσει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ την αληθινή εξουσία ώστε το όραμα της νέας Ελλάδας αν η Ευρώπη τελικά κρίνει σκόπιμο να παραδώσει το μέλλον μας και το μέλλον της στις τράπεζες και τις αγορές.
Χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς κοινωνικό κράτος, χωρίς δίκαιο φορολογικό σύστημα, χωρίς κοινωνικά ισοδύναμα που θα εγγυούνται την αποκατάσταση της ανθρωπιστικής κρίσης, χωρίς ξήλωμα του μιντιακού κράτους εργολαβίας, χωρίς αποξήλωση κάθε μηχανισμού διαφθοράς και διαπλοκής το στοίχημα δεν θα είναι η αριστερή παρένθεση αλλά ο αυτοεξευτελισμός μας.Ο αυτοεξευτελισμός του αγώνα που δώσαμε χέρι χέρι με τον λαό ενάντια στην φαυλοκρατία, το πελατειακό κράτος, την ηγεμονία των καναλαρχών κι όλου του συστήματος διαπλοκής στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Αν χρειάζεται χρόνο για να κυβερνήσει με αυτό το σχέδιο, τότε πρέπει να είμαστε όλοι μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ κι τον Αλέξη Τσίπρα.Αν χρειάζεται αυτό το σχέδιο για να επαναφέρει την κοινωνία στον δρόμο της κοινωνικής δικαιοσύνης θα είμαστε μαζί του.Αν επιλεγεί αυτό το σχέδιο με σκοπό την τελική ρήξη με το σάπιο ευρωπαικό κατεστημένο εντός κι εκτός της χώρας θα είμαστε μαζί του.
Αν απλά η ιστορία επαναλαμβάνεται με άλλα πρόσωπα, τον ίδιο τρόπο, τους ίδιους σκοπούς τότε δεν οδηγείται μόνο η χώρα στα βράχια αλλά η ελπίδα και η αξιοπρέπεια ολόκληρης της κοινωνίας στον πάτο της θάλασσας. Ας μη το επιτρέψει ο νεώτερος στη πολιτικη ιστορία της χωρας και πρώτος αριστερός πρωθυπουργός
Γιατί ας μη ξεχνάμε, όποιος κατουράει στην θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι!!!
http://toideologio.gr/?p=2566
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου