Ο Οργασμός του Πρετεντέρη

Καρτερός Θανάσης

Από συστάσεως της ριζοσπαστικής αριστεράς, κομμουνιστικής και μη, τη συνόδευε η κατηγορία του ταραχοποιού και η αντίστοιχη παιδαγωγική του νόμου και του αστυνόμου. Απεργίες, διαδηλώσεις, κινήματα ανυπακοής, όλα φορτώνονταν σε σχέδιο, δάκτυλο, υποκίνηση και η αριστερά ήταν ισοβίως κατηγορούμενη και μονίμως ένοχη για διασάλευση ή πρόθεση διασάλευσης της δημόσιας τάξης. Και για άλλα ακόμα χειρότερα. Με αποτέλεσμα οι ποινές να πηγαίνουν σύννεφο και να δοκιμάζει το «κόμμα της τάξης» στις πλάτες των αριστερών τη φαντασία του -από τις πατρικές συμβουλές μέχρι το ιδιώνυμο, από τις σώφρονες αναλύσεις μέχρι το ρετσινόλαδο κι από τις φιλικές προτροπές μέχρι τις εκτελέσεις για κατασκοπεία.

Το θέμα θα πείτε, ανήκει στην Ιστορία, ό,τι έγινε, έγινε. Λήθη και συμφιλίωση και σεβασμός στον πολιτικό αντίπαλο τώρα. Καλώς και κανείς δεν πρέπει να αφήνει το παρελθόν να βρικολακιάζει. Έλα όμως που το σύγχρονο «κόμμα της τάξης», σήμερα, τώρα που μιλάμε, με άκρως δημοκρατική βεβαίως φρασεολογία και άστα να πάνε σεβασμό στους κανόνες του δικαίου, δεν λέει να παραιτηθεί από τον εισαγγελικό του ρόλο όταν πρόκειται για την αριστερά;

Συνέχεια