Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Θα σε θυμόμαστε, σύντροφέ μας Μπάμπη

Συνήθως σε περιπτώσεις θανάτου γίνεται χρήση του τίτλου «στερνό αντίο». Δεν του ταιριάζει όμως του συντρόφου μας του Μπάμπη Πρωτοπαπά, γιατί εμείς θα τον θυμόμαστε όσο ζούμε και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε. Δεν φιλοδοξούμε να κάνουμε εδώ μια διεξοδική αναφορά στη ζωή και το έργο του. Επιθυμούμε να καταθέσουμε έναν πολιτικό και ανθρώπινο φόρο τιμής. Θα τιμούμε την αγωνιστική του διαδρομή, που κράτησε σχεδόν 70 χρόνια, από την εποχή της Εθνικής Αντίστασης. Θα κρατούμε ως πολύτιμη παρακαταθήκη τους αγώνες του υπέρ της ενότητας της αριστεράς.

Υπήρξε κορυφαία πολιτική προσωπικότητα ο Μπάμπης Πρωτοπαπάς, αλλά ποτέ δεν συμμετείχε «αφ' υψηλού» στις κομματικές διαδικασίες. Συμμετέχοντας ως απλό μέλος στο Τμήμα Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ συνέβαλε ουσιαστικά στις επεξεργασίες μας για τα ακανθώδη διεθνή δρώμενα, σε μια περίοδο, που οι διεθνείς εξελίξεις με τον πόλεμο κατά της πρώην Γιουγκοσλαβίας είχαν αρχίσει να καταλύουν κάθε έννοια δημοκρατικού διαλόγου και διπλωματικών λύσεων. Οι πόλεμοι συνέχισαν σε Αφγανιστάν και Ιράκ και ο Μπάμπης ήταν από αυτούς που πάντα κατήγγειλαν τη βαρβαρότητα και επιζητούσαν μακρόπνοες δημοκρατικές λύσεις.

Δεν ήταν τυχαία η στάση του αυτή. Γιατί ο σύντροφός μας είχε αφιερώσει όλη του τη ζωή στον αγώνα για την ειρήνη, τη δημοκρατία και την κοινωνική ανέλιξη με δικαιοσύνη: από την αντίσταση στη φασιστική κατοχή ως τους μεταπολεμικούς δημοκρατικούς αγώνες και τον αγώνα κατά της χούντας από τις γραμμές της Δημοκρατικής Άμυνας. Συνέχισε στα ίδια μετερίζια και μεταδικτατορικά, το 1989, ως πρόεδρος του Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (ΚΟΔΗΣΟ), έκανε το μεγάλο βήμα της ένταξης του κόμματός του στον ενιαίο Συνασπισμό, ενώ μετά το 1991 συνέβαλε στην ανάπτυξη και δράση του ΣΥΝ ως κόμματος από την ίδρυσή του μέχρι τις μέρες μας.

Διατέλεσε υπουργός, χωρίς να χάσει ποτέ την απλότητα, την ειλικρίνεια και την ανιδιοτέλεια που τον χαρακτήριζε σε όλη την αγωνιστική πορεία της ζωής του. Της πολιτικής στην υπηρεσία μιας κοινωνίας των πολιτών. Της πολιτικής στην υπηρεσία μιας πολιτισμικής αντίληψης της κοινωνικής συμμετοχής, που παραμένει ακόμα δυστυχώς μειοψηφική στο πολιτικό τοπίο της χώρας μας. Γιατί ο Μπάμπης σεβόταν πάντα τον συνομιλητή του και με τη συμπεριφορά του επέβαλλε τον σεβασμό. Έπραττε έτσι τη δημοκρατία στην καθημερινότητα της ζωής του. Ήταν προσεκτικός ακροατής και σεβαστός συνομιλητής, ακόμα και με αυτούς(ές) που διαφωνούσε. Η ιδεολογία δεν ήταν γι' αυτόν δόγμα, αλλά πηγή έμπνευσης και δράσης. Όσοι(ες) τον ζήσαμε από κοντά τόσα χρόνια στο Τμήμα Εξωτερικής Πολιτικής, στην ΚΠΕ, και στη συνολική ζωή του κόμματος, μάθαμε πολλά κοντά του. Κυρίως όμως μάθαμε τι πάει να πει διαλλακτικότητα στον διάλογο, αποφασιστικότητα στην πάλη και αξιοπρέπεια μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής.

Γι' αυτό το μάθημα ζωής σε ευχαριστούμε, αγαπημένε μας σύντροφε Μπάμπη.

20/6/2011

Σούλα Παναρέτου

Αλίκη Παπαδομιχελάκη

Πάνος Τριγάζης

Νίκος Χουντής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου