Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Κίνημα "δεν πληρώνω εφορία" φοβάται το υπουργείο Οικονομικών



 Το φαινόμενο αθρόας αποφυγής -εκ μέρους των φορολογουμένων- υποβολής φορολογικών δηλώσεων φοβάται το υπουργείο Οικονομικών. Η ανησυχία αυτή προκύπτει από τη γενικευμένη διαπίστωση ότι πολλά νοικοκυριά αδυνατούν να πληρώσουν τα πέραν πάσης λογικής υπέρογκα χαράτσια του φόρου εισοδήματος, της εισφοράς αλληλεγγύης και του τέλους επιτηδεύματος. Για τον λόγο αυτόν έχει σημάνει συναγερμός στο υπουργείο. Οι ενδείξεις για κίνδυνο εκτεταμένης επιλογής από πολλούς φορολογούμενους να μην υποβάλουν φέτος δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος για να αποφύγουν την πληρωμή των υπέρογκων φόρων που αναμένεται να προκύψουν είναι ισχυρές: μέχρι χθες είχε υποβληθεί μόλις το ένα τρίτο των δηλώσεων και ενώ η προθεσμία για την υποβολή του συνόλου των 5,7 εκατομμυρίων φετινών δηλώσεων λήγει σχεδόν σε 2 εβδομάδες (16 Ιουλίου). Αυτό σημαίνει πως απομένουν μόλις 17 ημέρες μέσα στις οποίες θα πρέπει να υποβληθούν συνολικά 3,8 εκατομμύρια δηλώσεις!
Έτσι, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος κατάρρευσης των φορολογικών εσόδων από το ενδεχόμενο μαζικής άρνησης υποβολής δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος, οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών σχεδιάζουν να εντοπίσουν και να "οχλήσουν" όσους φορολογούμενους δεν τις υποβάλουν μέσα στις προβλεπόμενες προθεσμίες: οι παραβάτες θα εντοπίζονται άμεσα και θα καλούνται να καταθέσουν τις δηλώσεις τους εκπρόθεσμα στις αρμόδιες ΔΟΥ, καταβάλλοντας υπέρογκα ποσά πρόσθετων φόρων, καθώς η φορολογική νομοθεσία προβλέπει ποινές - σοκ.

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Ο νεοφιλελευθερισμός ενάντια στη δημοκρατία

Ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ για τις πολιτικές επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης
Το βίντεο από την εκδήλωση με τον Ντέιβιντ Χάρβεϊ που διοργάνωσαν το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, το Red Notebook και τα Ενθέματα της Κυριακάτικης Αυγής (26.6.2012). Επιμέλεια: Άγγελος Καλοδούκας
 




 



Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Oι εκλογές και ο ρόλος της Αριστεράς υπ’ αρ. 2 (video)



Ομιλητές: Ν. Γιαννόπουλος, Π. Κλαυδιανός, Δ. Χριστόπουλος





 Τι σημαίνει το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής, για την Ελλάδα και την Ευρώπη; Πώς το αποτιμάμε, σε σχέση με το προηγούμενο της 6ης Μαΐου; Aποτελεί επιτυχία ή αποτυχία για τον ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να κερδίσει; Τι σημαίνει το ποσοστό της Χρυσής Αυγής; Τι σημαίνει η νίκη της ΝΔ; Πόσο θα αντέξει η νέα κυβέρνηση; Τι πρέπει να κάνει η Αριστερά από εδώ και πέρα, ποια είναι τα καθήκοντα και οι προοπτικές της στη νέα πραγματικότητα; Αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα θα συζητήσουμε την Παρασκευή το βράδυ, στο εντευκτήριο των «Ενθεμάτων».

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

…Αυτές οι εκλογές ήταν μια κάποια λύση…

Αυτή είναι όμως η φύση του συστήματος, η άμυνα του, ο τρόπος του να επιβιώνει, αυτό είναι.
Λαός που φοβήθηκε δε νίκησε ποτέ !
Και ο δικός μας δεν φοβήθηκε, μόνο ξαφνιάστηκε από τις ομοβροντίες και πίστεψε προς στιγμή ότι μπορεί να μην έχει το δικαίωμα να έχει δίκιο.
Γι αυτό και θα νικήσει

Του Γιώργου Αρβανίτη
 Μήπως ρε παιδί μου και γίνει κάτι άλλο, μήπως αλλάξει κάτι, μήπως, μήπως ….μήπως τους σταματήσουμε !
Αλλά βασικά ήταν λύση οι εκλογές για ένα και μόνο λόγο, γιατί υπήρχε ελπίδα και ήταν μπροστά μας με συγκεκριμένη ημερομηνία, σε συγκεκριμένο σημείο (π.χ. κάλπες), αλλά δεν …..
Δηλαδή όχι και πολύ δεν, μόνο 2,5 % αλλά προς το παρόν δεν…
Και δεν είναι ότι έχασε η αριστερά, γιατί κέρδισε πολλά από αυτή τη μάχη, οριοθετήθηκε και τοποθετήθηκε από τον λαό σαν ο φορέας της ελπίδας και της ανατροπής.
Είναι που έχουμε πάλι μία από τα ίδια, από αυτά που παλέψαμε με τις μικρές μας δυνάμεις (που στην πορεία μεγάλωσαν) για να φύγουν και είναι πάλι εδώ για να μας «σώσουν», από τι, δεν έχω καταλάβει ακόμα!
Εντάξει ζήσαμε ότι ζήσαμε σε αυτή τη γεμάτη «σωτηρία» προεκλογική περίοδο, νιώσαμε το φόβο και τον τρόμο από το μαγικό κουτί πρωί, μεσημέρι απόγευμα και βράδυ.
Εντάξει αισθανθήκαμε λίγο χαζοί που λέγαμε αυτό που έλεγε όλος ο κόσμος επί δυόμισι χρόνια και προσπαθούσαν να μας πείσουν με το ζόρι ότι είναι καταστροφικό. Λες και όλοι μας θέλαμε να αυτοκτονήσουμε και δεν το ξέραμε ακόμη !
Εντάξει που μας έλεγαν άγγλοι, γάλλοι, πορτογάλοι να προσέξουμε τι θα ψηφίσουμε, που μας έλεγαν υπουργοί, πρωθυπουργοί, βασιλιάδες και αυτοκράτορες να κάτσουμε καλά για θα μαστιγωθούμε για παραδειγματισμό.
Αλλά να φταίμε και που χάσαμε και δεν θα κυβερνήσουμε είναι κορυφαίο, είναι απίστευτο είναι για ρεκόρ Γκίνες.
Να τα ακούει μια παράταξη ένα κόμμα γιατί δεν θέλει να κυβερνήσει σώνει και καλά με το πρόγραμμα ενός άλλου κόμματος που λέει ακριβώς τα αντίθετα πράγματα με το δικό του, δεν παίζεται, δεν παλεύεται !
Να στη λένε γιατί δεν πας μαζί τους να πεις με το δικό σου στόμα αυτά που θέλουν οι άλλοι να πεις και με τα οποία διαφωνείς, έτσι απλά γιατί εσύ τα λες καλά, δεν στέκει πουθενά ! Είναι πολιτικά παράλογο και εξωπραγματικό !
Αυτή είναι όμως η φύση του συστήματος, η άμυνα του, ο τρόπος του να επιβιώνει, αυτό είναι.
Λαός που φοβήθηκε δε νίκησε ποτέ !
Και ο δικός μας δεν φοβήθηκε, μόνο ξαφνιάστηκε από τις ομοβροντίες και πίστεψε προς στιγμή ότι μπορεί να μην έχει το δικαίωμα να έχει δίκιο.
Γι αυτό και θα νικήσει !

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

"Το δεξιό ρεύμα των εκλογών δεν εκφράζει το συνολικό ρεύμα της κοινωνίας"

Ο πολιτικός επιστήμονας, Μιχάλης Σπουρδαλάκης, αναλύει στο Κόκκινο τα χαρακτηριστικά και τα εκλογικά αποτελέσματα της 17ης Ιουνίου. εδώ


Από το άρθρο 16 στην επόμενη μέρα των εκλογών

Να θυμόμαστε ότι σε αυτή τη νέα φάση της Αριστεράς μπαίνουμε με λίγες βεβαιότητες και πολλά ερωτήματα. Κρατάμε όμως τις αξίες μας, κρατάμε τα ιδανικά μας Πηγή :http://www.rednotebook.gr/details.php?id=6033
 Του Αδάμου Ζαχαριάδη

Τελικά δεν προέκυψε αυτή η πολυπόθητη «κυβέρνηση της Αριστεράς». Νιώθω όμως ότι το πεπρωμένο μας έχει αλλάξει και πως από σήμερα «παίζουμε σε άλλο γήπεδο».
Ανήκω στη γενιά του άρθρου 16. Θυμάμαι την πρώτη φορά που κάναμε κατάληψη κερδίζοντας την συνέλευση. Βγήκαμε από την αίθουσα με ένα ανάμεικτο αίσθημα ενθουσιασμού και απορίας. Όλοι καταλαβαίναμε ότι ζούσαμε κάτι πρωτόγνωρο. Θυμάμαι ότι λίγες ώρες μετά την πρώτη συνέλευση και αφού μείναμε σχεδόν μόνοι μας στην σχολή κάποιος ρώτησε: «Και τώρα τι κάνουμε;». Σιγά-σιγά βρήκαμε τους τρόπους. Οργανώσαμε την ζωή μας στην κατάληψη, φτιάξαμε τον χώρο όπως θέλαμε να είναι, κουβεντιάσαμε θέματα που είναι ταμπού στα εκπαιδευτικά προγράμματα των σχολών. Κατεβήκαμε στις πορείες και γνωρίσαμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει καταστολή, πως καίνε τα μάτια σου από τα δακρυγόνα, πως μεγαλώνει ο φόβος στην όψη πάνοπλων αστυνομικών. Μάθαμε όμως και πόσο μεγάλη είναι η δύναμη της αλληλεγγύης, της αυτο-οργάνωσης, της συλλογικότητας. Κάπως έτσι πορευθήκαμε για αρκετές βδομάδες, μέχρι που στο τέλος τα καταφέραμε!
Στο επόμενο διάστημα η δική μας γενιά βρέθηκε στο επίκεντρο των εξελίξεων. Στα πανεπιστήμια, στην διεκδίκηση δημόσιων χώρων στις γειτονιές, στον Δεκέμβρη του 2008, στο κίνημα ενάντια στο χαράτσι και φυσικά στο κίνημα των πλατειών. Σε κανένα από αυτά τα κινήματα δεν μπήκαμε με βεβαιότητες. Μπήκαμε γεμάτοι ερωτήματα και έτοιμοι να βρούμε απαντήσεις που ίσως και να ανέτρεπαν προηγούμενες απόψεις μας. Πολλές φορές σκοντάψαμε. Είτε από τρικλοποδιές που άλλοι μας έβαζαν, είτε σε εμπόδια που οι ίδιοι βάζαμε στους εαυτούς μας. Σηκωνόμασταν όμως, ξεσκονίζαμε τα κοντά μας παντελόνια και συνεχίζαμε. Κρατήσαμε, σε όλες τις περιπτώσεις, αξίες και ιδανικά. Αξίες όπως η συντροφικότητα, ιδανικά όπως η αντίσταση!
Όλα αυτά οφείλουμε να τα θυμόμαστε. Γιατί είναι αυτά που μας έφεραν εδώ. Να θυμόμαστε ότι σε αυτή τη νέα φάση της Αριστεράς μπαίνουμε με λίγες βεβαιότητες και πολλά ερωτήματα. Κρατάμε όμως τις αξίες μας, κρατάμε τα ιδανικά μας. Σε αυτή τη νέα φάση οφείλουμε να θυμόμαστε ότι για εμάς η δημοκρατία είναι αυταξία και πως δεν την παραμερίζουμε προς όφελος της αποτελεσματικότητας. Να θυμόμαστε πως σε μια κοινωνία που μισό εκατομμύριο επιλέγουν ψήφο στους νεο-ναζί, εμείς οφείλουμε να αποδεικνύουμε ότι ο «δικός μας κόσμος χωράει πολλούς κόσμους». Να θυμόμαστε πως εμείς παλεύουμε για την κοινωνική απελευθέρωση και καθημερινά να βάζουμε ψήγματα της κοινωνίας που ονειρευόμαστε. Να θυμόμαστε ότι η δική μας Αριστερά έφτασε ως εδώ γιατί προτίμησε τις κοπιαστικές βόλτες στα αλώνια από το ξεκούραστο πέρασμα στα σαλόνια. Μόνο έτσι θα τα καταφέρουμε!





Το μαγικό ραβδί της ΔΗΜΑΡ και η «κυβέρνηση προοδευτικού χαρακτήρα» Σαμαρά-Βενιζέλου


 Tου Στρατή Μπουρνάζου
Πηγή: http://rednotebook.gr/details.php?id=6032
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μέγας πολιτικός νους, για να αντιληφθεί πόσο άτοπη είναι η πρόταση για συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, που κατέθεσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, συνεπικουρούμενος από τον Α. Σαμαρά. Όχι μόνο επειδή οι υποστηρικτές της εμφάνιζαν μέχρι χθες τον ΣΥΡΙΖΑ ως προστάτη των τρομοκρατών, ασύστολα λαϊκιστή που θα μας γυρίσει τριάντα χρόνια πίσω, βασιλέα της ανευθυνότητας και άρχοντα του κακού κ.ο.κ. – αυτόν, τον ίδιο ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα λένε ότι είναι «αναγκαίο» να συγκυβερνήσει. Αλλά επειδή, κυρίως, τίθεται ένα βασικό ερώτημα: με τις διαφορές στην πολιτική ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με ποιον τρόπο άραγε θα κυβερνούσε μια τέτοια κυβέρνηση; Συγκλίσεις και συμβιβασμοί μπορούν να υπάρξουν ανάμεσα σε συγγενείς πολιτικές δυνάμεις· ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, ΝΔ-ΛΑΟΣ ή ΝΔ-Μάνος φέρ’ ειπείν. Αλλά όταν ο ένας έχει υπογράψει το Μνημόνιο και ο άλλος εξαγγέλλει την κατάργησή του, ο ένας υπόσχεται ότι θα εκδιώξει πάραυτα τους μετανάστες και ο άλλος ζητάει να έχουν χαρτιά οι ξένοι που ζουν και δουλεύουν στη χώρα, το χάσμα είναι αγεφύρωτο. Άλλωστε, ακόμα και αρκετά mainstream ή συντηρητικοί πολιτικοί αναλυτές θεωρούν την αντιπολίτευση πολύ πιο υγιή (για τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, όχι για την επανάσταση και τον σοσιαλισμό) από ό,τι έναν αχταρμά συγκυβέρνησης. Έτσι, οι δηλώσεις του Α. Τσίπρα, ότι σέβεται το αποτέλεσμα της κάλπης, γι’ αυτό πρέπει να συγκροτηθεί κυβέρνηση με πυρήνα τη ΝΔ, στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αντίπαλος, αφού έχει «αντίπαλες στρατηγικές», υπηρετούν πολύ καλύτερα τον κοινοβουλευτισμό, σε σχέση με τους τακτικισμούς περί κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας» (που δεν είναι παρά μια μεταμφίεση της σκέψης: ας βάλουμε και τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα, να τον ξεδοντιάσουμε).

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Μεγαλειώδης συγκέντρωση ελπίδας του ΣΥΡΙΖΑ στην Ομόνοια


                                      http://www.left.gr/article.php?id=2606

"Καλούμε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες. Ανεξάρτητα από την κομματική προτίμησή τους στο παρελθόν. Ανεξάρτητα από την ψήφο τους στις 6 Μαΐου. Χωρίς προκαταλήψεις και με μοναδικό γνώμονα το δικό τους συμφέρον. Το συμφέρον των παιδιών τους και το συμφέρον του τόπου. Να ανταποκριθούν στο προσκλητήριο πατριωτικής και δημοκρατικής ενότητας που απευθύνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ"

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Επίσκεψη Αλ. Τσίπρα στη Ν/Ζ Περάματος+Βίντεο

Εκατοντάδες άνεργοι και εργαζόμενοι της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, καθώς και κάτοικοι της περιοχής, συναντήθηκαν σήμερα το πρωί με την αντιπροσωπία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, με επικεφαλής τον πρόεδρο της Κ.Ο., Αλέξη Τσίπρα, στο Πέραμα, σε μια συνάντηση που από τα πρώτα κιόλας λεπτά εξελίχθηκε σε αυθόρμητη προεκλογική συγκέντρωση

Ο Αλ. Τσίπρας είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τον ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο και την Ν/Ζ, “τον βιομηχανικό πνεύμονα της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά” και δήλωσε ότι στις 17 Ιουνίου “δεν συγκρούεται η Ν.Δ. με τον ΣΥΡΙΖΑ”, αλλά “οι δυνάμεις του φόβου με τις δυνάμεις της ελπίδας”.
Πιο συγκεκριμένα, ο Αλ. Τσίπρας ενημερώθηκε από τους εργαζόμενους για τις προτάσεις των συνδικάτων, καθώς και για για τα βασικά προβλήματα του κλάδου, που είναι ένας κλάδος διαλυμένος από το 2008, με την ανεργία να έχει φτάσει το 90%(!), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εξαθλίωση των ανέργων, αφού ήδη από το δεύτερο χρόνο της ανεργίας στη Ζώνη, εξαντλήθηκε η δυνατότητα χορήγησης επιδόματος από το ταμείο. Συγκεκριμένα, οι άνεργοι δεν λαμβάνουν καν τα 360 ευρώ του επιδόματος ανεργίας.
Σχέδιο ανόρθωσης τους ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου
 Τη δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να υπάρξει ένα “ολοκληρωμένο σχέδιο ανασυγκρότησης, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανόρθωσης του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου και ιδιαίτερα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος” δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας:
 Ένα σχέδιο, “που θα βασίζεται κατ΄ αρχήν στη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα, που θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο το δημόσιο” και θα συνεργαστεί “με τους φορείς και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, με την τοπική αυτοδιοίκηση και βεβαίως με τον ΟΛΠ, ο οποίος θα μείνει –κι αυτό είναι δέσμευση- θα μείνει υπό δημόσιο έλεγχο, γιατί θα παγώσουν οι αποκρατικοποιήσεις”.
Όσον αφορά το ταμείο εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, υπογράμμισε ότι “από τις 18 του μήνα θα αλλάξει και προσανατολισμό και διοίκηση” και δεν “θα είναι ένα ταμείο εκποίησης του δημόσιου πλούτου”. Τόνισε ότι “σταδιακά, ανάλογα και με την πορεία της οικονομίας, θα προσπαθήσουμε να ανακτήσουμε το δημόσιο έλεγχο στρατηγικών τομέων της οικονομίας”, πρώτα και κύρια “ανακτώντας το δημόσιο έλεγχο στο τραπεζικό σύστημα να σταματήσει το πάρτι και η διαφθορά”.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στον εφοπλιστικό κόσμο, από τον οποίο σημείωσε ότι θα ζητηθεί “να αποδείξουν ότι την ελληνική σημαία στα πλοία τους δεν την έχουν μονάχα για καιροσκοπικούς λόγους”, χαρακτηρίζονταςπαράλληλα ως “απαράδεκτο” το γεγονός ότι “όσα πλοία επισκευάζουν τα επισκευάζουν στα ναυπηγεία της Κορέας, της Τουρκίας, της Πορτογαλίας”.

Έκκληση διανοουμένων υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ: Με την ελληνική Αριστερά, για μια δημοκρατική Ευρώπη


 Αυγή
«Η αναφορά μας στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ομολογία ιδεολογικής προσχώρησης, αλλά κριτική υποστήριξη, γιατί αυτό που διακυβεύεται στην Ελλάδα σήμερα ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια της χώρας μας» 

"Εμείς, που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, δεν θα μπορούσαμε να σωπάσουμε μπροστά σʼ αυτήν την απόπειρα να στερήσουν από έναν ευρωπαϊκό λαό την ίδια του την κυριαρχία, για την οποία η προσφυγή στις εκλογές αποτελεί το τελευταίο μέσο. Πρέπει να σταματήσει άμεσα αυτή η εκστρατεία κατασυκοφάντησης του ΣΥΡΙΖΑ και οι απειλές αποκλεισμού από την Ευρωζώνη. Εναπόκειται στον ελληνικό λαό να αποφασίσει για την τύχη του απορρίπτοντας κάθε υπαγόρευση, απορρίπτοντας τα θανατηφόρα φάρμακα που του χορηγούν οι 'σωτήρες' του, και να δρομολογήσει αυτοβούλως τις απαραίτητες συνεργασίες για την υπέρβαση της κρίσης, μαζί με τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς".

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ μας προδώσει;

Μα, εμείς. Εμείς θα κυβερνήσουμε. Εσύ, εγώ, ο άλλος. Όλοι.
Pitsirikos

 Ο ΣΥΡΙΖΑ πάει ολοταχώς για τη νίκη και, ήδη, διαπιστώνεις ότι υπάρχει προβληματισμός για το τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές – αν θα τηρήσει αυτά που λέει στο πρόγραμμά του. Κανένας Έλληνας δεν εμπιστεύεται κανέναν – μάλλον επειδή κανείς δεν κρατάει τον λόγο του, πιστεύει ότι και οι άλλοι δεν θα τον κρατήσουν.
 Για να πεις τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές, θα πρέπει να κάνεις την υπόθεση πως όλα στον πλανήτη θα παραμείνουν όπως είναι σήμερα – θα μείνουν ακίνητα. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να συμβεί. Οι πολίτες ψηφίζουν πού και πού, οι αγορές ψηφίζουν κάθε μέρα.
 Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να σε προδώσει γιατί, για να σε προδώσει κάποιος, πρέπει να είναι φίλος σου. Δεν μπορεί να σε προδώσει ένας άγνωστος, ούτε ένας περαστικός.
 Πότε πρόλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει φίλος σου; Πότε πρόλαβες να τον αγαπήσεις αυτόν και τις ιδέες του; Μέχρι χτες δεν ήξερες ότι υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ και ψήφιζες ΠΑΣΟΚ ή Νέα Δημοκρατία μονοκούκι, για να «τακτοποιηθούν» οι υποθέσεις σου. Άρα, εσύ πρόδωσες. Και τη χώρα και τον εαυτό σου.
 Ο ΣΥΡΙΖΑ -ως επιλογή στις εκλογές- είναι αυτό που λέμε «έκανε την ανάγκη φιλοτιμία». Δεν έχεις τι άλλο να ψηφίσεις και θα ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ. Με την ελπίδα να τα καταφέρει. Αλλά το αν θα τα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα εξαρτηθεί από σένα.
 Ακόμα κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα καταφέρει, οι εξελίξεις θα είναι πολύ θετικές. Για την ακρίβεια, το καλύτερο για τη χώρα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να μην τα καταφέρει.
 Σε αυτήν την περίπτωση, οι Έλληνες θα αναγκαστούν να γίνουν συνειδητοί πολίτες και να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους αντί να παρακολουθούν κόμματα και πολιτικούς να δρουν ανεξέλεγκτα και αυτοί να αρκούνται στα βρισίδια, τις μούντζες και τις κατάρες.
 Μαζί με τα δικαιώματά μας, πρέπει να αναλάβουμε και τις ευθύνες μας. Βέβαια, αυτό απαιτεί κάποια αυτοεκτίμηση. Επί χρόνια, ακούς διάφορους να λένε «και ποιος θα κυβερνήσει αν δεν κυβερνήσει ο Παπανδρέου, ο Καραμανλής και οι άλλοι πατερούληδες;».
Μα, εμείς. Εμείς θα κυβερνήσουμε. Εσύ, εγώ, ο άλλος. Όλοι.


Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

«το καραβάνι προχωρά, τα σκυλιά γαυγίζουν».

Του Δημήτρη Καμπουράκη
Protagon
Αλέξης αυτοδύναμος
Η μάχη της 17ης Ιουνίου, κρίθηκε χθες, Παρασκευή 1η του μήνα. Αυτό έγινε από το μεσημέρι που άρχισε ο Αλέξης Τσίπρας να παρουσιάζει το κυβερνητικό του πρόγραμμα, μέχρι και την ολοκλήρωση των βραδινών δελτίων από τα οποία ενημερώθηκε και ο τελευταίος πολίτης. Στις 9 το βράδυ, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κερδίσει τις εκλογές.
 Πρόκειται για μια ψυχρή πολιτική εκτίμηση του γράφοντος, δίχως την παραμικρή αξιολόγηση. Πιστεύω ακραδάντως ότι κανένα εκλογικό σώμα ανά την υφήλιο, δεν θα μπορούσε να αντισταθεί σ’ ένα πακέτο οικονομικών και θεσμικών εξαγγελιών όπως αυτές του κ. Τσίπρα. Πόσο μάλλον το ταλαιπωρημένο, συμπιεσμένο και θυμωμένο ελληνικό εκλογικό σώμα.
 Στην παρούσα συγκυρία, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πετύχει μια καταλυτική, πολιτική ηγεμονία. Η εκλογική ατζέντα μονοπωλείται από τις θέσεις του, τις προθέσεις του και τις δυνατότητες του. Ο (τεκμηριωμένος ή κινδυνολογικός) αντίλογος που διατυπώνεται στην σαρωτική αυτή πορεία του, έχει απομείνει δίχως ακροατήριο στα πλατιά στρώματα των ψηφοφόρων. Η προεκλογική συζήτηση παίρνει όλο και περισσότερο τη μορφή της κλασικής παροιμίας «το καραβάνι προχωρά, τα σκυλιά γαυγίζουν».
 Τις επόμενες δύο βδομάδες θεωρώ σφόδρα πιθανό να επαναληφθεί το φαινόμενο της εκλογικής μάχης της 6ης Μαΐου, που όσο πλησίαζαν οι κάλπες τόσο δυνάμωνε ο αέρας που φούσκωνε τα πανιά του ΣΥΡΙΖΑ. Αν αυτό ξανασυμβεί (δεν διακρίνω κάτι ικανό να το αντιστρέψει), τότε την 17η Ιουνίου ο Αλέξης Τσίπρας θα φλερτάρει με την αυτοδυναμία.


Ομιλία Αλέξη Τσίπρας κατά την παρουσίαση του προγράμματός του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ






Αγαπητές φίλες,Αγαπητοί φίλοι,
Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας.
Καταθέτουμε σήμερα στην κοινωνία και θέτουμε στην κρίση των πολιτών το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Ένα πρόγραμμα αξιοπρέπειας και ελπίδας για το λαό και τον τόπο.
Ένα επεξεργασμένο, ολοκληρωμένο και συγκεκριμένο, βήμα προς βήμα, σύγχρονο πολιτικό σχέδιο της Αριστεράς.
Που εγγυάται την κοινωνικά δίκαιη δημοσιονομική εξυγίανση και την έξοδο της χώρας από την κρίση, την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότησή της και την πολιτικά ισότιμη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καταθέτουμε σήμερα στον ελληνικό λαό και όχι προς έγκριση στη τρόικα, τη μόνη αξιόπιστη, ρεαλιστική και εφαρμόσιμη εναλλακτική πρόταση στο Μνημόνιο.
Ένα σύγχρονο πολιτικό σχέδιο που αποδομεί στην πράξη το νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα – ένα σχέδιο-πυξίδα για την ευρωπαϊκή Αριστερά.
Έναν οδικός χάρτη για τη νέα Ελλάδα.
Με την κατάθεσή του, γίνεται, πλέον, ξεκάθαρο, στις Ελληνίδες και τους Έλληνες, ότι στις 17 Ιουνίου έχουν μία μόνον πραγματική επιλογή: ή το Μνημόνιο ή το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Κυβέρνηση Μνημονίου με πυρήνα τη ΝΔ ή αντιμνημονιακή προοδευτική κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ;
Γίνεται, πλέον, ξεκάθαρο ότι το μόνο δίλημμα της 17ης Ιουνίου συμπυκνώνεται στη διάζευξη: Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί δεν υπάρχει περισσότερο ή λιγότερο κακό Μνημόνιο.
Δεν υπάρχει περισσότερο ή λιγότερο ακατάλληλο φάρμακο.
Το Μνημόνιο ή το εφαρμόζεις ή το ακυρώνεις.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΠΟ ΤΟ Γ. ΔΡΑΓΑΣΑΚΗ



Συντρόφισσες και Σύντροφοι, Φίλες και Φίλοι
Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε μεγάλο μέρος του οικονομικού προγράμματός μας και κυρίως τη λογική του προγράμματος. Αυτό επιτρέπει σε μένα να σταθώ σε ορισμένα μόνο σημεία. Ακούγοντας τον κ. Σαμαρά χθες αλλά και άλλες φορές να διαβάζει μακρούς καταλόγους μέτρων, νιώθω την ανάγκη να εξηγήσω τι εννοούμε εμείς όταν λέμε πρόγραμμα.

 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ
Για εμάς το πρόγραμμα πάει πέρα από τα συνθήματα και πέρα από τα συγκεκριμένα μέτρα, παρόλο που χρειάζονται κι αυτά. Για εμάς πρόγραμμα σημαίνει αξίες, αρχές, ξεκάθαρους προσανατολισμούς, σταθερές γραμμές. Και το δικό μας πρόγραμμα στηρίζεται ακριβώς στις αξίες της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της ισότητας, της οικολογικής υπευθυνότητας. Με αυτές τις αξίες θα διαχειριστούμε, αν χρειαστεί, ακόμα και εντελώς πεζά πράγματα.
Πρόγραμμα για εμάς σημαίνει, επίσης, τρόπο σκέψης, τρόπο ανάλυσης, κατανόησης του προβλήματος, ιεράρχησης των αναγκών και των προτεραιοτήτων. Για εμάς λοιπόν οι ανάγκες των ανθρώπων είναι πάνω από τα κέρδη και πάνω από κάθε ιδιοτελές ή μερικότερο συμφέρον.
Πρόγραμμα για μας σημαίνει διάλογο. Διάλογος επιστημονικός, κοινωνικός, πολιτικός, διάλογος με τα κινήματα, διάλογος με τους πολίτες. Θέλουμε να συνδιαμορφώνουμε το πρόγραμμά μας μέσα από τέτοιο διάλογο.

Οι στόχοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την εξωτερική και αμυντική πολιτική






Κυρίες και κύριοι,

καλό μήνα και από μένα. Κρίσιμος και πολυσήμαντος μήνας. Ευχαριστώ κι εγώ για την παρουσία σας.
Έχω την τιμή και την ευθύνη να παρουσιάσω εκ μέρους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Ε.Κ.Μ. και ενόψει των εκλογών της 17ης Ιουνίου, τις προγραμματικές μας θέσεις για την Εξωτερική Πολιτική και Άμυνα. Οφείλω, πριν προχωρήσω στο θέμα, να σας ενημερώσω ότι πρόκειται για μια παρουσίαση επικαιροποίησης των προγραμματικών μας θέσεων που εκθέσαμε πριν τις εκλογές της 6ης Μαίου, που σημαίνει μεγαλύτερη εξειδίκευση, εμβάθυνση, στάθμιση, ιεράρχηση. Η ίδια η ελληνική κοινωνία με τη λαϊκή ετυμηγορία της μας υποχρέωσε να ανταποκριθούμε. Και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό.
Οφείλω επίσης να σας πω ότι για το σημερινό αποτέλεσμα εργάστηκε ένας σημαντικός αριθμός στελεχών του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας. Κυρίως όμως οφείλω να πω ότι ένας επίσης σημαντικός αριθμός ανθρώπων με ειδίκευση και εμπειρία στο θέμα προσήλθε αυθόρμητα και με ενθουσιασμό και ανιδιοτέλεια και κατέθεσε έναν πλούτο ιδεών και προτάσεων. Ένα τμήμα αυτών ενσωματώθηκε στις θέσεις μας. Τα πιεστικά όμως χρονικά περιθώρια δεν επέτρεψαν την πλήρη αξιοποίησή τους. Βγαίνουμε όμως χάρις σε αυτήν την υποστήριξη με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Από καρδιάς ευχαριστούμε θερμά όλους αυτούς τους ανθρώπους, τους συγχαίρουμε και τους διαβεβαιώνουμε ότι η συνεργασία μας θα γίνει πολύ πιο δημιουργική στο επόμενο διάστημα.

Παρουσίαση απο τη Σοφία Σακοράφα του προγράμματος για τον Εκδημοκρατισμό του πολιτικού συστήματος, την δημόσια διοίκηση και την ασφάλεια


 


Στην παρουσίαση του επικαιροποιημένου εκλογικού πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην Αθηναΐδα, την Παρασκευή 1 Ιούνη 2012

Η οικονομική κρίση της Eυρωζώνης μετατρέπεται σε κρίση της δημοκρατίας.Ο εξοστρακισμός της πολιτικής από την αγορά μεταφράζεται στο γεγονός ότι το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα παύει να ικανοποιεί τις κοινωνικές ανάγκες των πολιτών.

Κυρίως μεταφράζεται στο γεγονός της συνολικής αναντιστοιχίας κράτους και κοινωνίας.

Στην Ελλάδα η πραγματικότητα αυτή έρχεται να επιβαρύνει ένα ήδη ξεπερασμένο πολιτικό σύστημα με συστατικές παθογένειες.

Οι εκτεταμένες δυσλειτουργίες της δημόσιας διοίκησης, ο κομματικός έλεγχος του κράτους που εν πολλοίς ακύρωνε ακόμη και τον πολιτικό ρόλο του κοινοβουλίου μετατρέποντάς τον σε επικυρωτικό, η αποικιοποίηση σοβαρών κρατικών δομών από την κομματική νομενκλατούρα, η πολυσυζητημένη διαφθορά, πολυσυζητημένη όμως για τη βάση της πυραμίδας και όχι για την κρίσιμη αμαρτωλή κορυφή, ήταν τα γηγενή μας χαρακτηριστικά, βαθμιαία και σταδιακά από τη μεταπολίτευση.

Ομιλία Παναγιώτη Λαφαζάνη για τα κοινωνικά και εργασιακά θέματα


 


Στην παρουσίαση του επικαιροποιημένου εκλογικού πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην Αθηναΐδα, την Παρασκευή 1 Ιούνη 2012

Θεμελιώδης προϋπόθεση για να ανασάνει η χώρα είναι η κατάργηση και ακύρωση των μνημονίων λεηλασίας και κατεδάφισης και η χάραξη μιας νέας πορείας προοδευτικής πολιτικής ανατροπής, προοδευτικής διεξόδου και ανασυγκρότησης της χώρας.

Η κατάργηση και ακύρωση των Μνημονίων στο πλαίσιο μιας νέας πολιτικής προοδευτικής ανασυγκρότησης δεν είναι απλώς μια θετική πολιτική επιλογή αλλά αίτημα και ανάγκη για την επιβίωση του ελληνικού λαού. Αίτημα και ανάγκη για την επιβίωση του τόπου και την προοπτική της ελληνικής νεολαίας.

Το μεγάλο αστικό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της χώρας και ειδικότερα οι ηγεσίες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεν αφήνουν πίσω τους απλώς καμένη γη αλλά κάτι πολύ χειρότερο και τραγικότερο.

Αφήνουν πίσω τους μια ρημαγμένη και κατεστραμμένη χώρα, η οποία δεν βρίσκεται πλέον στο χείλος αλλά κυριολεκτικά κατρακυλά στην άβυσσο.

Τα δημόσια ταμεία όχι απλώς είναι άδεια αλλά και το δημόσιο δεν θα μπορεί να καλύψει μετεκλογικά πελώριες «μαύρες τρύπες» και στοιχειώδεις υποχρεώσεις του.

Το έργο μιας διεξόδου της χώρας από τη σημερινή κρίση και της ανόρθωσης της, μέσα σε αυτές τις συνθήκες, είναι κάτι παραπάνω από τιτάνιο και απαιτεί την αντοχή, τη δύναμη, την υπομονή, την επιμονή, την ενότητα και τους αγώνες του ελληνικού λαού.

Ανοιχτή πολιτική συζήτηση ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στο Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας