Του Γεράσιμου Γεωργάτου
Φωτογραφία του Αλεξάντερ Ροτσένκο 1922
Ο δε αριστερός ευρωπαϊσμός της Δημοκρατικής Αριστεράς ταυτίζεται δυστυχώς από τους αρθογράφους άκριτα, αβασάνιστα και σκόπιμα με το σύνολο των συντηρητικών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εδώ και δύο δεκαετίες εφαρμόζουν με ευρωδογματική προσήλωση τα συντηρητικά και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα ανά την Ευρώπη και η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ στη χώρα μας, με ολέθριες συνέπειες για την κοινωνία και τη δημοκρατία.
Δεν πρόλαβε να εμφανιστεί το νέο κόμμα "Δημοκρατική Αριστερά" και ήδη εγκαλείται από άλλες πλευρές του χώρου και από διακεκριμένους αρθρογράφους για στείρο ευρωδογματισμό, για «άνευ όρων δογματική παράδοση στο ευρωσύστημα» και σχετικοποίηση της στάσης του έναντι των όρων του περίφημου Μνημονίου (Κ. Βεργόπουλος, Ελευθεροτυπία, 2/7/2010, Ν. Φίλης, Αυγή, 4.7.2010).Ως προς το Μνημόνιο, η Δ.Α. έχει τοποθετηθεί και διά στόματος Φώτη Κουβέλη με απόλυτη σαφήνεια απορρίπτοντάς το και επειδή ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη δεν αρέσκεται στις επαναστατικές ασκήσεις επί χάρτου, απαιτεί την αναθεώρηση των μέτρων και τη δικαιότερη κατανομή των βαρών αναγνωρίζοντας το προφανές, ότι δηλαδή το έλλειμμα και το χρέος αποτελούν υπαρκτά μεγέθη και πραγματικά προβλήματα που δεν επιλύονται με περί μη πληρωμής συνθήματα.
Ο δε αριστερός ευρωπαϊσμός της Δημοκρατικής Αριστεράς ταυτίζεται δυστυχώς από τους αρθογράφους άκριτα, αβασάνιστα και σκόπιμα με το σύνολο των συντηρητικών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εδώ και δύο δεκαετίες εφαρμόζουν με ευρωδογματική προσήλωση τα συντηρητικά και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα ανά την Ευρώπη και η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ στη χώρα μας, με ολέθριες συνέπειες για την κοινωνία και τη δημοκρατία. Μόνο που αυτό δεν αφορά κατά κανένα τρόπο τη Δημοκρατική Αριστερά στην οποία εύκολα και ανέξοδα αποδίδονται απόψεις που δεν της ανήκουν για να ασκείται κριτική σε ένα κατασκευασμένο είδωλο που δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα και την ουσία των θέσεών της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου