Να βγούμε στους δρόμους του αγώνα…
Λένε για δέκα χρόνια, εννοούν για όλη μας τη ζωή.
Η ακραία χειροτέρευση της ζωής των εργαζομένων δεν είναι ένα κάπως μεγάλο διάλειμμα. Οι δυνάμεις που την επιβάλλουν θα την κρατήσουν ζωντανή όσο περισσότερο μπορούν. Ακόμη και μια μακροπρόθεσμη ανάκαμψη της οικονομίας, δεν θα αρκεί από μόνη της για να αλλάξουν οι κανόνες που σήμερα διαμορφώνονται. Για παράδειγμα, τα σχέδια τους για το ασφαλιστικό, θα αρχίσουν να εφαρμόζονται σύντομα, αλλά (σύμφωνα με τα μέχρι τώρα λεγόμενα τους) θα εφαρμοστούν πλήρως μετά από 20 χρόνια. Αυτό που «παίζεται» αυτή την περίοδο, δεν είναι κάποια ευρώ στο μισθό ή στη σύνταξη. Είναι η βάση πάνω στην οποία θα χτίζουμε τις ζωές μας κι εμείς και τα παιδιά μας.
Μιλούσαν για το δημόσιο, είναι για όλους.
Όταν άρχισαν να κόβουν κατακτήσεις, μιλούσαν για το σπάταλο δημόσιο και τους βολεμένους εργαζόμενους του. Μέσα σε ένα χρόνο έχουν μειώσει την αγοραστική δύναμη των δημόσιων υπαλλήλων πάνω από 12% (7,5% μείωση του ονομαστικού μισθού και 5% μείωση από τον πληθωρισμό). Παράλληλα απέλυσαν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους με καθεστώς stage και ετοιμάζουν ακόμη περισσότερες για όσους δουλεύουν με συμβάσεις ορισμένου ή αορίστου χρόνου.
Δεν άργησαν όμως να περάσουν σε μέτρα που έκαιγαν όλους τους εργαζόμενους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αυξήσεις στους έμμεσους φόρους. Οι αυξήσεις στην τιμή της βενζίνης και στον ΦΠΑ βασικών καταναλωτικών αγαθών δεν διαχωρίζουν δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Χτυπούν όλους τους κακοπληρωμένους εργαζόμενους όπου κι αν δουλεύουν.
Τώρα επιχειρούν να χειροτερέψουν το καθεστώς των συντάξεων. Η ουσιαστική μετατροπή της σύνταξης σε επίδομα φτώχειας, που ο καθένας θα προσπαθεί να αποφύγει μένοντας όσο αντέχει στη δουλειά, αφορά εξίσου όλους τους εργαζόμενους.
Την ίδια στιγμή προετοιμάζουν μειώσεις μισθών και στον ιδιωτικό τομέα, ενώ τα τριήμερα ή τετραήμερα εργασίας με ανάλογες μειώσεις μισθών έχουν ήδη αρχίσει.
Όλοι κάποια στιγμή έχουμε την ανάγκη να πιστέψουμε ότι η καταστροφή δεν μας αφορά. Είναι ψευδαίσθηση. Ο κατήφορος θα συμπαρασύρει όλους τους εργαζόμενους. Ανεξάρτητα από την εργατικότητα μας ή τα προσόντα μας.
Μιλάνε για μονόδρομο, είναι επιλογή.
Στην αρχή μας λέγανε ότι τα μέτρα που χειροτερεύουν τη ζωή μας, επιβάλλονται από τους ξένους. Τώρα πια η κυβέρνηση το ξεκαθάρισε: είτε με ξένους είτε χωρίς αυτά θα έκανε. Δεν υπάρχει, λέει, άλλη επιλογή.
Πώς γίνεται όμως τα μέτρα αυτά να αφορούν αποκλειστικά τους εργαζόμενους που δεν ευθύνονται για την κρίση και σχεδόν καθόλου τους έχοντες και κατέχοντες; Μήπως επειδή τα μέτρα αυτά σχεδιάζονται από το «κεφάλαιο» και αποσκοπούν στη διόγκωσή του στα χέρια λίγων και εκλεκτών;
Πώς γίνεται όμως η χώρα με τις μεγαλύτερες εξοπλιστικές δαπάνες να μην μπορεί να μειώσει τα εξοπλιστικά της προγράμματα ούτε κατά ένα ντουφέκι; Μήπως επειδή νομίζουν ότι πρέπει πάντα να πληρώνουμε την αμερικανική, τη γερμανική και τη γαλλική βιομηχανία όπλων; Πώς γίνεται μια χώρα που είναι πρώτη σε αυτοκίνητα πολυτελείας σε όλη την Ευρώπη, να είναι από τις τελευταίες σε δημόσια έσοδα; Μήπως επειδή νομίζουν ότι πρέπει πάντα να υποκύπτει στις απειλές των πλουσίων της; Πώς γίνεται μια χώρα να είναι πρώτη σε τραπεζικά κέρδη και από τις τελευταίες σε μισθούς; Πώς γίνεται να φορτωθούμε εμείς τα χρέη που δημιουργήθηκαν από σκανδαλώδη δάνεια ενός διεφθαρμένου οικονομικού και πολιτικού συστήματος σε συνεργασία με τα γεράκια των διεθνών αγορών χρήματος; Μήπως επειδή τους ανεχόμαστε; Πώς γίνεται να βάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση όρια για το χρέος και το έλλειμμα, αλλά όχι για το την ανεργία και τη φτώχεια; Μήπως γιατί αυτό συμφέρει όσους έχουν τη δύναμη που εμείς οι εργαζόμενοι τόσα χρόνια τους παραχωρούμε;
Δεν μπορεί να μην υπάρχει άλλος δρόμος. Ο μόνος τρόπος για να τον ανοίξουμε είναι ν’ αρχίσουμε να τον περπατάμε. Να στήσουμε ξανά εργατικές συλλογικότητες. Καλύτερες απ’ τις παλιές. Να απεργήσουμε, να διαδηλώσουμε, να συζητήσουμε, να οργανωθούμε. Με δημοκρατία και αλληλεγγύη. Τίποτα δεν θα ‘ναι εύκολο. Δεν υπάρχουν βασιλικές οδοί. Υπάρχουν όμως επιλογές.
ü Όχι στο πρόγραμμα σταθερότητας ΔΝΤ-ΕΕ-κυβέρνησης
ü Nα αποσυρθούν τα αντιασφαλιστικά και αντιεκπαιδευτικοί νομοσχέδια
ü Όχι στον εργασιακό μεσαίωνα
ü Όχι στην περικοπή μισθών και συντάξεων
ü Να ακυρωθούν τα μέτρα της κυβέρνησης
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΜΑΪΟΥ,11.00 πμ
ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΡΑΗ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΠΕΙΡΑΙΑ
ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ-ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ «ΝΙΚΟΣ ΠΛΟΥΜΠΙΔΗΣ»,
«Η ΠΡΟΟΔΟΣ»,«ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ», ΝΙΚΑΙΑΣ , ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ, ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΥ
ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΡΕΝΤΗ
5ΜΕΛΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΠ ΚΑΙ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑΤΡΩΝ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΝΙΚΑΙΑΣ
ΣΕΦΚ
28 Απρίλη 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου